Πέντε περίεργες και απαίσιες δουλειές.

Σήμερα, πολλές δουλειές έχουν εξαφανιστεί τελείως από το σήμερα. Κάποιες ήταν φυσιολογικές δουλειές (πχ παγωτατζής, γανωτής). Όμως, επειδή πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, κάποια επαγγέλματα ήταν παράξενα και απαίσια. Αυτά είναι ίσως οι 5 πιο περίεργες και απαίσιες δουλειές που έχουν υπάρξει ποτέ:

                                                     

1. Οι υπηρέτες... τουαλέτας του βασιλιά 

 Στη μεσαιωνική Αγγλία οι υπηρέτες βοηθούσαν τους μονάρχες - και γενικότερα τους ευγενείς σχεδόν στα πάντα. Αν και υπάρχει η γνωστή ρήση που λέει πως: "στην τουαλέτα ακόμη και ο βασιλιάς πάει μόνος του" φαίνεται πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι "grooms of the stool", όπως ήταν ευρέως γνωστοί, ήταν αυτοί που έπρεπε να βοηθήσουν τον βασιλιά όταν τον... καλούσε η φύση. Το παράδοξο είναι πως την εποχή εκείνη επρόκειτο για μια ιδιαίτερα τιμητική θέση την οποία αναλάμβαναν γιοι ευγενών της βασιλικής αυλής. Ο συγκεκριμένος υπηρέτης περνούσε πολύ χρόνο με τον βασιλιά και μάλιστα σε στιγμές... αδυναμίας, κάτι που συχνά σήμαινε πως ήταν και ο... εξομολογητής του. Συχνά μάλιστα οι συγκεκριμένοι υπηρέτες αμείβονταν με γη και τίτλους ευγενείας. 

Οι υπηρέτες με τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα απέκτησαν το υψηλότερο κύρος τους την περίοδο βασιλείας των Τυδώρ και περισσότερο επί Ερρίκου Η΄, όταν ο Χιου Ντένις έγινε έμπιστος του βασιλιά και σύμβουλος επί θεμάτων δημοσιονομικής πολιτικής. Από τότε ήταν σύνηθες οι υπηρέτες με τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα να διατηρούν και αυτή τη θέση του συμβούλου. 

2. Οι άνθρωποι... ξυπνητήρια

 Φυσικά ακόμη και πριν εφευρεθούν τα ξυπνητήρια, οι άνθρωποι έπρεπε να ξυπνήσουν μια συγκεκριμένη ώρα για να πάνε στη δουλειά τους. Το εγερτήριο λοιπόν αναλάμβαναν συγκεκριμένα άτομα τα οποία νωρίς το πρωί γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και για να επιτύχουν την αποστολή τους, χωρίς όμως να σπαταλούν και πολύ χρόνο, άρχιζαν να χτυπάνε τα παράθυρα των σπιτιών με τη βοήθεια ενός μακριού ραβδιού. Η συγκεκριμένη εργασία είχε πολύ... ζήτηση την περίοδο της Βιομηχανικής επανάστασης όταν μεγάλος αριθμός ανθρώπων άρχισε να δουλεύει στα εργοστάσια. Το πολύ πρωινό ξύπνημα και η μαζική προσέλευση ήταν απαραίτητα. Η πιο ενδιαφέρουσα επαγγελματίας ήταν η Μαίρη Σμιθ, η πιο γνωστή "knocker-upper"- όπως αποκαλούσαν όσους έκαναν τη δουλειά- του Λονδίνου, φωτογραφία της οποίας δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα της εποχής τη στιγμή που προσπαθούσε να ξυπνήσει τους πελάτες της.

3. Παιδιά-μεταφορείς μπαρουτιού

Τα παιδιά συχνά έκαναν τις χειρότερες και πιο επικίνδυνες-όπως σε κάποιες χώρες τις μέρες μας- δουλειές. Ήταν εύκολο να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης και φυσικά κανείς δεν υπερασπιζόταν τα δικαιώματά τους. Μια από αυτές ήταν να μεταφέρουν μπαρούτι, κυρίως κατά τη "χρυσή εποχή" της κατάκτησης των θαλασσών με ιστιοφόρα πλοία. Στην Αγγλία τους αποκαλούσαν "powder monkey". δηλαδή "πίθηκους της σκόνης". Η δουλειά ήταν φυσικά πολύ επικίνδυνη αφού συχνά οι επιτιθέμενοι στο πλοίο τα έβαζαν στο στόχαστρο, γνωρίζοντας πως εάν κατάφερναν να τα πετύχουν την ώρα που κρατούσαν το δοχείο με το μπαρούτι θα προκαλούσαν -εξαιτίας της έκρηξης- μεγάλη ζημιά στα κανόνια του πλοίου. Το... ιδανικό παιδί γι' αυτήν τη δουλειά ήταν μικρόσωμο και ευέλικτο, γι' αυτό η δουλειά δινόταν σε παιδιά εώς 14 ετών. 

4. Ο νάνος της αυλής

Ο νάνος της αυλής είχε κυρίως τον ρόλο του γελωτοποιού. Βασική του αποστολή ήταν να ψυχαγωγεί τους ευγενείς και τον βασιλια με διάφορα κωμικά νούμερα, τα οποία συχνά σχετίζονταν με το ύψος του. Πρόκειται για ένα αρχαίο επάγγελμα, οι ρίζες του του οποίου βρίσκονται στην Αρχαία Αίγυπτο και Ρώμη, όπου οι νάνοι συχνά ανταλλάσσονταν ακόμη και για την αγορά αγαθών αφού είχαν μεγάλη αξία. Η παράδοση της παρουσίας νάνου στην αυλή αναβίωσε την περίοδο του Μεσαίωνα και όπως και στην περίπτωση του "υπηρέτη τουαλέτας" ήταν μια ιδιαίτερα χρήσιμη, κοινωνικά, θέση. Βρίσκονταν πάντα δίπλα στον βασιλιά ή και τη βασίλισσα- κυρίως μάλιστα για να φαίνονται αυτοί ψηλότεροι.

5. Παιδιά για μαστίγωμα

 

Πολλοί πρίγκιπες- όπως γνωρίζουμε καλά από την ιστορία- ήταν κακομαθημένοι, αυθάδεις και ανεξέλεγκτοι και ως τέτοιοι παρεκτρέπονταν. Ο βασιλιάς όμως ήταν συχνά απασχολημένος κυβερνώντας μια αυτοκρατορία ενώ ουδείς πέραν αυτού μπορούσε να απλώσει χέρι επάνω στον πρίγκιπα. Εξαιτίας όλων αυτών, χρειαζόταν ένα παιδί για μαστίγωμα. Όταν ο πρίγκιπας παρακτρεπόταν, το παιδί αυτό υφίστατο τη φυσική τιμωρία που προοριζόταν για τον πρίγκιπα. Αρκετά συχνά, τα παιδιά ανέπτυσσαν μια φιλία καθώς μεγάλωναν μαζί και, θεωρητικά πάντα, θεωρούταν δυσβάσταχτο για τον πρίγκιπα το μαστίγωμα που υφίστατο αντ' αυτού ο παιδικός του φίλος. Έτσι απέφευγε τις παρεκτροπές (όχι πάντα όμως!) Σε κάθε περίπτωση τα παιδιά αυτά απολάμβαναν, όταν μεγάλωναν, πολλά προνόμια από τον πρίγκιπα φίλο τους που είχε γίνει τώρα βασιλιάς.

Πηγή

Μέγας Εγκυκλοπαιδικός Καζαμίας 2017, εκδόσεις Λιναρδάτος, σελ. 51-52 

Εικόνες 

https://en.wikipedia.org/wiki/Groom_of_the_Stool 

http://www.bbc.com/news/uk-england

http://forum.game-labs.net/topic/12419-ever-wonder-what-are-powder-monkeys/-35840393

http://www.nea-acropoli.gr/online-arthra/30-texnh/88-oi-gelotopoioi-tou-mesaiona

https://en.wikipedia.org/wiki/Whipping_boy