Οι Κορίνθιοι σκότωσαν τα παιδιά της Μήδειας και πλήρωσαν τον Ευριπίδη για να μην το βάλει στην ομώνυμη τραγωδία! Ο μύθος της Μήδειας που βοήθησε τον Ιάσωνα να πάρει το Χρυσόμαλλο δέρας.

Με πολλούς και αντιφατικούς τρόπους περιγράφεται η διαμονή της Μήδειας και του Ιάσωνα στην Κόρινθο. Ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος λέει πως μείναν εκεί επί δέκα χρόνια. Αλλά ο Κρέοντας, βασιλιάς της Κορίνθου, είχε υποσχεθεί την κόρη του, Γλαύκη, στον Ιάσωνα.  Κι αυτός για να την παντρευτεί, έπαψε πια να βλέπει τη Μήδεια. Και τότε εκείνη επικαλέστηκε τους θεούς, που ο Ιάσωνας είχε ορκιστεί σ’ αυτούς και τους έκανε πικρά παράπονα για την αγνωμοσύνη του. Έπειτα έστειλε στη νιόπαντρη ένα φαρμακωμένο φόρεμα και μόλις η Γλαύκη το φόρεσε, πήρε φωτιά και κάηκε, όπως και ο βασιλιάς πατέρας της, που έτρεξε να τη βοηθήσει. Ύστερα η Μήδεια σκότωσε και τα δυο της παιδιά, τον Μέρμερο και τον Φέρητα, που είχε κάνει με τον Ιάσωνα. 

Τα παιδιά της Μήδειας

Σύμφωνα όμως με άλλην εκδοχή, η Μήδεια κέρδισε την ευγνωμοσύνη των Κορινθίων, που υπέφεραν από έναν τρομερό λοιμό, καθώς πρόσφερε θυσία στη Δήμητρα και τις νύμφες κι έκανε έτσι να καταπάψει ο λοιμός. Στο μεταξύ, ο Δίας ερωτεύτηκε τη Μήδεια, που ωστόσο τον απέκρουσε, για να μην προκαλέσει την οργή της Ήρας, που δείχνοντας η θεά την ευγνωμοσύνη της υποσχέθηκε να κάνει τα παιδιά της αθάνατα. Μετά τον θάνατό τους, τα παιδιά της Μήδειας έγιναν αντικείμενο λατρείας των Κορινθίων.

Κι ακόμα επίσης λέγαν πως η Μήδεια προσπάθησε να κάνει αθάνατα τα παιδιά της, όμως τα μάγια της τα στείλανε στον Άδη. Κι άλλοι πάλι λέγανε πως τα παιδιά αυτά τα σκότωσαν οι Κορίνθιοι, που δε θέλαν να τους κυβερνάει μια ξένη και διώξανε τη Μήδεια, που πριν φύγει οδήγησε τα παιδιά στο ναό της Ήρας και τα ‘βαλε κάτω από την προστασία της θεάς και παρ’ όλα αυτά οι Κορίνθιοι τα στραγγαλίσανε. Κι έπεσε τότε λιμός στην πόλη και οι κάτοικοί της συμβουλευτήκανε το μαντείο. Η Πυθία απάντησε πως έπρεπε να κατευνάσουν την οργή της Ήρας θεσπίζοντας αγώνες προς τιμή των παιδιών της Μήδειας. Και προσφέρανε θυσίες, εφτά μικρά αγόρια και εφτά κοριτσάκια, που ανήκανε στις αρχοντικότερες οικογένειες τις πόλης. 

Η Μήδεια στην Αθήνα

 (Η Μήδεια δραπετεύει)

Η Μήδεια κατέφυγε στην Αθήνα, όπου βασίλευε ο Αιγέας. Κι ο γερο-βασιλιάς ερωτεύτηκε την ξένη από την Κολχίδα και την παντρεύτηκε κι απόχτησε μαζί της έναν γιο, τον Μήδο.

 Στο μεταξύ, ο Θησέας, που είχε ζήσει ως τότε μακριά από τον πατέρα του, τον Αιγέα, έφτασε στην Αθήνα. Η Μήδεια ήθελε να τον δηλητηριάσει, μα ο Αιγέας αναγνώρισε το γιο του κι απότρεψε κι αυτό το νέο κρίμα της. Κι έδιωξε έπειτα ο Αιγέας έδιωξε την παρείσακτη, που, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, γύρισε πίσω στην Κολχίδα, μαζί με τον Μήδο.

Ο Ευριπίδης στην τραγωδία του “Μήδεια” ακολουθεί σε γενικές γραμμές του την εκδοχή του Απολλόδωρου του Αθηναίου, που πριν λίγο αραφέρθηκε: όταν ο Ιάσωνας παντρεύτηκε την κόρη του Κρέοντα, η Μήδεια την ξαπόστειλε στον Κάτω Κόσμο, χαρίζοντάς της ένα δηλητηριασμένο φόρεμα κι έπειτα σκότωσε και τα ίδια της τα παιδιά. Λέγανε μάλιστα πως ο Ευριπίδης είχε πάρει από τους Κορίνθιους πέντε τάλαντα, για να επινοήσει αυτόν το μύθο και να τους απαλλάξει απ’ την κατηγορία ότι αυτοί σκότωσαν τα παιδιά της Μήδειας.

Πηγή

Ζαν Ρισπέν, Ελληνική Μυθολογία, εκδόσεις Τριήρης, μετάφραση Κώστας Ζαρούκας