Γάλλα Πλακιδία, η κόρη του Θεοδοσίου Β΄. Παντρεύτηκε δύο φορές παρά τη θέλησή της, ίδρυσε εκκλησίες και κυβέρνησε για 12 χρόνια στο όνομα του γιου της.
Στις αρχές της δεκαετίας του 390, παρά τη μικρή της ηλικία, φέρεται να ήταν οικονομικά ανεξάρτητη. Ήταν η μικρή ετεροθαλής αδελφή των μελλοντικών αυτοκρατόρων, του Αρκάδιου και του Ονώριου. Το 394 κλήθηκε στο Μιλάνο κι εκεί έγινε μάρτυρας του θανάτου του πατέρα της το 395. Κατά τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας έφερε τον τίτλο του πιο Ευγενούς Κοριτσιού κι ανατράφηκε απ' την ξαδέρφη της, Σερένα. Πήρε πιθανότατα μια κλασική παιδεία κι ήξερε να κεντάει και να υφαίνει.
O πρώτος γάμος της Γάλλας Πλακιδίας με τον Αταούλφο
Όταν
οι Βησιγότθοι επιτέθηκαν στη Ρώμη το 408, η Γάλλα Πλακιδία παρέμεινε στην πόλη, όπου συμφώνησε για την εκτέλεση της Σερένας. Μέχρι τη στιγμή της λεηλασίας της Ρώμης το 410, η Πλακιδία φαίνεται να ήταν ήδη σε γοτθικά χέρια.
Μεταφέρθηκε μαζί τους στη Γαλατία και το 414 παντρεύτηκε σε μια ρωμαϊκή γαμήλια τελετή
στον αρχηγό των Βησιγότθων Αταούλφο στη Ναρμπόν.
Στη συνέχεια ταξίδεψε με
τους Γότθους στην Ισπανία και γέννησε έναν γιο, τον Θεοδόσιο, ο
οποίος πέθανε στην παιδική ηλικία, καταστρέφοντας έτσι την ευκαιρία για
πιθανή συμφιλίωση μεταξύ των Ρωμαίων και των Βησιγότθων. Ο ίδιος ο Αταούλφος τελικά δολοφονήθηκε το 416.
Ο δεύτερος γάμος της με τον Ρωμαίο πατρίκιο Κωνστάντιο και συμβασίλισσα
Το
416, μετά τον θάνατο του Αταούλφου, η Γάλλα Πλακιδία τελικά επέστρεψε στη Ρώμη. Την επόμενη χρονιά, ο αδερφός της Ονώριος την ανάγκασε να παντρευτεί τον
ισχυρό Ρωμαίο στρατηγό Κωνστάντιο. Έκαναν μαζί δύο παιδιά, την Ονώρια και τον μελλοντικό αυτοκράτορα Βαλεντινιανό Γ΄. Το 419 η ίδια και ο
σύζυγός της υπερασπίστηκαν τη χαμένη πλευρά στη διαμάχη για την εκλογή ενός
νέου επισκόπου της Ρώμης. Προέτρεψε προσωπικά τους Αφρικανούς επισκόπους για μια
σύνοδο στην Ιταλία και τρεις από τις επιστολές που έγραψε πάνω σ' αυτό το θέμα
εξακολουθούν να επιβιώνουν μέχρι σήμερα.
Το 421, ο Κωνστάντιος έγινε συν-αυτοκράτορας στο δυτικό μέρος κι η Γάλλα Πλακιδία έγινε Αυγούστα. Ωστόσο, δεν
αναγνωρίστηκαν στο ανατολικό μέρος. Μετά το θάνατο του Κωνστάντιου την ίδια χρονιά,
φιλονίκησε με τον αδελφό της και μαζί με τα παιδιά της κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη
στον ανιψιό της, τον Θεοδόσιο Β΄.
Μετά
την ήττα του δυτικού σφετεριστή Ιωάννη το 425, η ανατολική κυβέρνηση αναγνώρισε
με καθυστέρηση το δικαίωμα του γιου της Βαλεντινιανού, στο δυτικό
θρόνο, αλλά μόνο στο μέρος της δυτικής αυτοκρατορίας. Η Γάλλα Πλακιδία κι ο Βαλεντινιανός συνοδεύτηκαν από τον ανατολικό στρατό στην Ιταλία, όπου ο Ιωάννης ανατράπηκε
και ο Βαλεντινιανός ανακηρύχθηκε Αύγουστος το 425.
Η
Γάλλα Πλακιδία υπηρέτησε ως αντιβασίλισσα του Βαλεντινιανού για τα πρώτα δώδεκα χρόνια
της βασιλείας του νέου αυτοκράτορα. Ένας πρώτος υποστηρικτής του νέου
καθεστώτος ήταν ο κόμης της Αφρικής, Βονιφάτιος, ο οποίος δεν είχε αναγνωρίσει
τον Ιωάννη. Ένας αντίπαλος για επιρροή ήταν ο Αίτιος, ο οποίος είχε την
υποστήριξη των Ούννων. Αλλά η αρχική επιλογή της Πλακιδίας για τον ανώτατο
στρατηγό ήταν ένας ονόματι Φέλιξ, ο οποίος δολοφονήθηκε το 430 με την εντολή
του Αίτιου. Εν τω μεταξύ, στην Αφρική ο πρώην σύμμαχος της
Πλακιδίας, ο Βονιφάτιος είχε δηλώσει την ανεξαρτησία του και μετά από την αποστολή
στρατού εναντίον του, ο Βονιφάτιος απάντησε καλώντας τους Βανδάλους να
βοηθήσουν. Τελικά, ο Βονιφάτιος και η Πλακιδία συμφιλιώθηκαν. Το 432, ο Βονιφάτιος επέστρεψε
στην Ιταλία και νίκησε τον αντίπαλό του Αίτιο, αλλά σκοτώθηκε στη διαδικασία.
Μετά από μια σύντομη περίοδο εξορίας, ο Αίτιος αποκαταστάθηκε κι έγινε Πατρίκιος. Η άνοδος του Αιτίου, σε συνδυασμό
με την ενηλικίωση του Βαλεντινιανού, προσπάθησε να μειώσει την άμεση εξουσία
της Πλακιδίας, αν και συνέχισε να ασκεί επιρροή μέχρι το θάνατό της.
Θάνατος
(Η Γάλλα Πλακιδία σ' απεικόνιση με την κόρη της Ονώρια και τον γιο της Βαλεντινιανό)
H Γάλλα Πλακιδία ήταν μια αφοσιωμένη χριστιανή και προστάτιδα της θρησκείας.
Ασχολήθηκε με την οικοδόμηση και την αποκατάσταση πολλών εκκλησιών. Στη Ρώμη,
βοήθησε στην αποκατάσταση της Βασιλικής του Αγίου Παύλου
και συνέβαλε στην διακόσμηση της εκκλησίας του Τίμιου Σταυρού στην Ιερουσαλήμ.
Στη Ραβέννα, έκτισε εκκλησίες του Τίμιου Σταυρού και του Αγίου Ιωάννου του
Θεού. Το τελευταίο ήταν το αποτέλεσμα ενός όρκου που είχε κάνει το 423, όταν η
ίδια και τα παιδιά της είχαν πιαστεί σε μια καταιγίδα στην Αδριατική Θάλασσα. Η
αφιερωτική επιγραφή αναφέρει "Η Γάλλα Πλακιδία, μαζί με τον γιο της Βαλεντινιανό Αύγουστο και την κόρη της Ιούστα Γκράτα Ονώρια Αυγούστα, κατέβαλαν
τον όρκο για την απελευθέρωσή τους από τον κίνδυνο της θάλασσας». Η Γάλλα Πλακιδία
ευνόησε επίσης την εκκλησία της Ραβέννας. Επίσης, έκτισε μια εκκλησία του Αγίου
Στεφάνου στο Ρίμινι της Ιταλίας.
Η Γάλλα Πλακιδία πέθανε στη Ρώμη στις 27 Νοεμβρίου 450. Ο τόπος που θάφτηκε είναι άγνωστος: εξακολουθεί να υπάρχει αμφιβολία ως προς το αν το
λεγόμενο Μαυσωλείο της Γάλλας Πλακιδίας στη Ραβέννα είναι πραγματικά ο τάφος της
ή όχι. Η Γάλλα Πλακιδία αποτελούσε παράδειγμα για τις
αυτοκρατορικές γυναίκες - όπως και η Πουλχερία, η αδελφή του Θεοδόσου Β΄- καθώς άσκησε μεγάλη επιρροή τον πέμπτο αιώνα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου