Ισαβέλλα της Καστίλης. Ήρθε σε σύγκρουση με τον αδερφό της, ξεκίνησε την Ισπανική Ιερά Εξέταση και χρηματοδότησε τον Κολόμβο.
Η Ισαβέλλα ήταν η μοναχοκόρη του Ιωάννη Β΄, βασιλιά της Καστίλης, και της δεύτερης συζύγου του, Ισαβέλλας της Πορτογαλίας. Ο πατέρας της πέθανε όταν η μικρή Ισαβέλλα ήταν τριών και στον θρόνο ανέβηκε ο ετεροθαλής αδερφός της, Ερρίκος Δ΄, που φυλάκισε τη μητέρα της σ' ένα κάστρο.
Οι Ισπανοί ευγενείς, που είχαν γίνει πολύ ισχυροί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιωάννη Β΄, δεν ήθελαν τον Ερρίκο για βασιλιά τους. Ένιωσαν πως δεν ήταν έξυπνος και πως δεν θα ήταν καλός ηγέτης. Ήλπιζαν να κάνουν βασιλιά τον μικρότερο αδερφό της Ισαβέλλας, Αλφόνσο, αλλά πέθανε στις 5 Ιουλίου του 1468. Πολλοί είπαν ότι ο νεαρός είχε δηλητηριαστεί.
Οι ευγενείς πλησίασαν τότε την Ισαβέλλα, που ήταν 17 ετών. Η κοπέλα αρνήθηκε, λέγοντας ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει βασίλισσα όσο ο αδερφός της ήταν ζωντανός. Αν και είχε μια κόρη, ο Ερρίκος δήλωσε ως κληρονόμο του την Ισαβέλλα. Θεωρείται γενικά ότι το έκανε για να κάνει ειρήνη με τους ευγενείς που ήθελαν να γίνει βασίλισσα η αδερφή του. Σύντομα όμως θα έρθει σε ρήξη με την Ισαβέλλα για το θέμα του επερχόμενου, κανονισμένου γάμου της.
Ο γάμος της με τον Φερδινάνδο Β΄ της Αραγωνίας και ο πόλεμος για τη βασιλεία της Καστίλης
Ο Ερρίκος ήθελε να την παντρέψει με τον Δον Κάρλο, πρίγκιπα της Βιάνα. Ήταν επίσης κληρονόμος της Ναβάρρας. Ο βασιλιάς της Αραγωνίας, όμως, ήθελε την Ισαβέλλα να παντρευτεί τον γιο του, Φερδινάνδο. Πριν προλάβουν να γίνουν οι τελευταίες μεταρρυθμίσεις, ο Δον Κάρλος πέθανε. Ο Ερρίκος προσπάθησε να κανονίσει διάφορους γάμους, συμπεριλαμβανομένου του Αλφόνσου Ε΄ της Πορτογαλίας, που ήταν 20 χρόνια μεγαλύτερός της, αλλά η Ισαβέλλα είχε αποφασίσει ότι επιθυμούσε να παντρευτεί τον Φερδινάνδο.
Ο Ερρίκος θύμωσε και την απείλησε ότι θα την ρίξει στο μπουντρούμι. Αλλά, λόγω των ισχυρών υποστηρικτών της, ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Έτσι, η Ισαβέλλα του υποσχέθηκε ότι δεν θα έκανε σχέδια να παντρευτεί μέχρι ο Ερρίκος να επιστρέψει από την Ανδαλουσία. Ωστόσο, σχεδόν αμέσως μετά, άρχισε τα σχέδια του γάμου της με τον Φερδινάνδο. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι έπρεπε να συναντηθούν. Η Ισαβέλλα έστειλε ευγενείς να τον αναζητήσουν και τελικά ο νεαρός κληρονόμος έφτασε στην Ισπανία, όπου παντρεύτηκαν.
Ο Ερρίκος έγινε έξαλλος αλλά γνώριζε πως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Βασίλεψε γι' άλλα πέντε χρόνια, μέχρι τον θάνατό του το 1474. Η Ισαβέλλα χαρακτηρίστηκε Βασίλισσα της Καστίλης. Όμως, ο Ερρίκος πριν πεθάνει είχε παντρέψει την κόρη του, Ιωάννα, με τον βασιλιά Αλφόνσο Ε΄ της Πορτογαλίας και την είχε ορίσει κληρονόμο του. Καθώς υπήρχε αβεβαιότητα για το ποια ήταν η νόμιμη βασίλισσα, η Καστίλη και η Αραγωνία ήταν σε πόλεμο με την Πορτογαλία. Ο πόλεμος διήρκησε πέντε χρόνια και τελείωσε με μια ειρηνευτική συνθήκη, στην οποία η Ιωάννα παραιτήθηκε απ' τα δικαιώματά της στον θρόνο και η Ισαβέλλα έγινε η μοναδική βασίλισσα της Καστίλης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Φερδινάνδος είχε γίνει βασιλιάς της Αραγωνίας. Η Ισαβέλλα έδειξε τις δυνατότητές της κι αποφάσισαν με τον Φερδινάνδο να κυβερνούν εξίσου και την Αραγονία και την Καστίλη.
Η βασιλεία της Ισαβέλλας
Καθώς τώρα η Ισαβέλλα και ο Φερδινάνδος ήταν ηγέτες, αποφάσισαν να κάνουν ορισμένες μεταρρυθμίσεις. Μείωσαν τη δύναμη των ευγενών καθώς η Ισαβέλλα πίστευε ότι είχαν γίνει πολύ ισχυροί. Δημιούργησαν έναν οργανισμό, την "Αγία Αδελφότητα", που ήταν ένα είδος μόνιμης στρατιωτικής δύναμης. Αναδιοργάνωσαν τα δικαστήρια και απομάκρυναν τα δικαιώματα ορισμένων να φτιάχνουνε κέρματα, για να χρησιμοποιείται μόνο ένα είδος κερμάτων. Αφαίρεσαν μερικές απ' τις εκτάσεις που είχαν δοθεί σ' ευγενείς και κατέστρεψαν μερικά από τα κάστρα τους, που θεωρούσαν απειλή για τη δημόσια ειρήνη.
Καθώς ήταν και οι δυο τους φανατικοί καθολικοί, θεώρησαν ότι έπρεπε να εκδιώξουν από την Ισπανία όποιον δεν ήταν καθολικός ή, τουλάχιστον, να τους κάνουν ν' αλλαξοπιστήσουν. Για τον λόγο αυτό η Ισαβέλλα κι ο Φερδινάνδος έκαναν τον Πάπα Σίξτο Δ΄ να ιδρύσει την Ισπανική Ιερά Εξέταση το 1478.
Η Ισπανική Ιερά Εξέταση, που επίσημα διήρκησε μέχρι το 1808, δεν ήταν μια καλή περίοδος για την Ισπανία. Όποιος δεν ήταν καθολικός θεωρούταν ύποπτος ενάντια της εκκλησίας. Κινδύνευαν να βασανιστούν και να εκτελεστούν αν δεν απέρριπταν τη θρησκεία τους και δεν γίνονταν καθολικοί. Δυστυχώς, ακόμα και η μετατροπή δεν ήταν αρκετή για τον αρχιεπίσκοπο Torquemada. Έπεισε τον Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα ότι ο εβραϊκός λαός αποτελούσε απειλή για τα βασίλειά τους, ακόμη κι αυτοί που είχαν αλλαξοπιστήσει. Έτσι, στις 31 Μαρτίου του 1492, η Ισαβέλλα κι ο Φερδινάνδος διέταξαν ότι μέχρι την 1η Ιουλίου οι Εβραίοι πρέπει ή να έχουν φύγει απ' τη χώρα ή να θανατωθούν. Κάποιοι παρέμειναν κρυφά στην Ισπανία, κάποιοι εγκαταστάθηκαν στην Πορτογαλία ή στη Βόρεια Αφρική. Μερικοί αποφάσισαν ότι έπρεπε να φύγουν όσο πιο μακριά γίνεται από την Ισπανία, έτσι ακολούθησαν τον Χριστόφορο Κολόμβο στο ταξίδι του.
Σ' αντίθεση με τη συμπεριφορά τους απέναντι στους Εβραίους, φέρθηκαν πολύ καλά στους Μαυριτανούς. Τους επέτρεψαν να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους στη συνθήκη της Γρανάδας κι επίσης τους απάλλαξαν απ' τη φορολογία γι' αρκετά χρόνια.
Αφού έλυσαν το θέμα της Γρανάδας, ο Φερδινάνδος κι η Ισαβέλλα έδωσαν κάποια χρήματα στον Κολόμβο, πιστεύοντας ότι τα οφέλη του ταξιδιού του θα 'ταν περισσότερα. Ο Κολόμβος ξεκίνησε το ταξίδι του τον Αύγουστο του 1492 και, σχεδόν έναν χρόνο μετά, επέστρεψε φέρνοντας μαζί του όχι μόνο θησαυρούς, αλλά και μερικούς ιθαγενείς. Η Ισαβέλλα έγινε προστάτιδα των ιθαγενών και θέσπισε νόμους κατά της κατάχρησής τους.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Ισπανία άρχισε να μεγαλώνει. Αυτή ήταν η αρχή της "Χρυσής Εποχής" της Ισπανίας. Όλο αυτό δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την Ισαβέλλα. Οι δίκαιοι νόμοι της (με εξαίρεση τον διωγμό των Εβραίων και την Ιερά Εξέταση) επέτρεψαν την Ισπανία να έχει ειρήνη εσωτερικά. Ο ισχυρός στρατός και το ναυτικό έκαναν την Ισπανία μια παγκόσμια κι εμπορική δύναμη.
Σ' αντίθεση με τη συμπεριφορά τους απέναντι στους Εβραίους, φέρθηκαν πολύ καλά στους Μαυριτανούς. Τους επέτρεψαν να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους στη συνθήκη της Γρανάδας κι επίσης τους απάλλαξαν απ' τη φορολογία γι' αρκετά χρόνια.
Αφού έλυσαν το θέμα της Γρανάδας, ο Φερδινάνδος κι η Ισαβέλλα έδωσαν κάποια χρήματα στον Κολόμβο, πιστεύοντας ότι τα οφέλη του ταξιδιού του θα 'ταν περισσότερα. Ο Κολόμβος ξεκίνησε το ταξίδι του τον Αύγουστο του 1492 και, σχεδόν έναν χρόνο μετά, επέστρεψε φέρνοντας μαζί του όχι μόνο θησαυρούς, αλλά και μερικούς ιθαγενείς. Η Ισαβέλλα έγινε προστάτιδα των ιθαγενών και θέσπισε νόμους κατά της κατάχρησής τους.
Η Ισαβέλλα κι ο Φερδινάνδος έκαναν 5 κόρες κι έναν γιο: την Ισαβέλλα, τον Ιωάννη, την Ιωάννα, τη Μαρία, την Άννα (δίδυμη της Μαρίας, που πέθανε στη γέννα) και την Αικατερίνη. Η Ισαβέλλα διασφάλισε τη μόρφωση των κοριτσιών της (πράγμα ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή) και τις γνώσεις τους στο νοικοκυριό. Ωστόσο δεν ήταν σε θέση να δει τα παιδιά της ευτυχισμένα. Ο Ιωάννης πέθανε το 1497, όταν ήταν 19 ετών. Η κόρη της Ισαβέλλα έγινε βασίλισσα της Πορτογαλίας, όμως πέθανε το 1498 όταν γέννησε τον γιο της, Μιχαήλ, που πέθανε όταν ήταν τριών χρονών. Η Αικατερίνη παντρεύτηκε τον Ερρίκο Η΄, που τη χώρισε γιατί δεν έκανε γιο. Η Ιωάννα, που επρόκειτο να κληρονομήσει τον θρόνο, τελικά τρελάθηκε.
Η Ισαβέλλα πέθανε στις 24 Νοεμβρίου του 1504. Ζήτησε από τους διαδόχους της να προστατεύσουν τους ιθαγενείς. Ο Φερδινάνδος συνέχισε να κυβερνά για άλλα 12 χρόνια μέχρι τον θάνατό του το 1516. Τον διαδέχθηκε ο γιος της κόρης του, Ιωάννας, Κάρολος Κουίντος.
Πηγή
http://www.ctspanish.com/legends/isabella1.htm
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου