Η σχέση του Βοναπάρτη με την σύζυγό του, Ιωσηφίνα, που τον απατούσε. Συνέχισαν ν' αλληλογραφούν μετά το διαζύγιο και ο Ναπολέοντας συνέχισε να την προσφωνεί "αγάπη μου".

Η Μαρία Ιωσηφίνα-Ρόζα ντε Μπωαρναί, γνωστή και ως Αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα, ήταν η πρώτη σύζυγος του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. 

Γνωριμία με τον Βοναπάρτη και γάμος

Μετά απ' τη μάχη της Τουλόν, ο Ναπολέων προσκλήθηκε σε μια γιορτή από τον Παύλο Μπαρρά, έναν διευθυντή. Ο Μπαρράς ήθελε να ξεφορτωθεί την ερωμένη του, Ρόζα ντε Μπωαρναί, και, καθώς γνώριζε ότι ο Ναπολέων έψαχνε σύζυγο, της ζήτησε να του κάνει παρέα στο πάρτι. Η Ρόζα ήταν χήρα αριστοκράτη που πέθανε στην γκιλοτίνα, είχε δύο παιδιά, τον Ευγένιο και την Ορτανσία, κι ήταν έξι χρόνια μεγαλύτερη απ' τον Ναπολέοντα.

Ο Ναπολέοντας άρχισε να "κυνηγάει" τη Ρόζα. Τελικά, ο Παύλος τής είπε να παντρευτεί τον Ναπολέοντα. Όταν εκείνη αρνήθηκε, της είπε ότι είχε μια νέα ερωμένη και δεν είχε την πολυτέλεια να τις συντηρήσει και τις δύο, ότι ήταν πολύ ακριβή η διατήρησή της και ότι αν δεν παντρευτεί τον Ναπολέοντα, θα βρεθεί στον δρόμο. Φοβούμενη για τα παιδιά της, συμφώνησε να παντρευτεί τον Ναπολέοντα. Παρεμπιπτόντως, του είπε πως μπορεί να κάνει ακόμη παιδιά, ενώ γνώριζε πως ήταν άγονη. Ως βασίλισσα, μετονομάστηκε Ιωσηφίνα.

(O γάμος του Ναπολέοντα και της Ιωσηφίνας)

Παντρεύτηκαν και λίγες μέρες αργότερα ο Ναπολέοντας αναχώρησε στην Ιταλία. Αγαπούσε πραγματικά την Ιωσηφίνα τότε. Εκείνη τον περιφρονούσε. Με την πάροδο του χρόνου είχε μια σειρά από εραστές, έγραφε στον Ναπολέοντα ότι της έλειπε στις καθημερινές ερωτικές επιστολές του, και έκανε ό, τι μπορούσε για να αποφύγει να πάει μαζί του στην Ιταλία. Έφτασε ακόμη και στο σημείο να υποκριθεί ότι ήταν έγκυος και δεν μπορούσε να ταξιδέψει. Τότε έκανε πάρτι και διέπραττε μοιχεία. Όταν ο Ναπολέοντας την παρακάλεσε να τον συνοδεύσει, ζήτησε βοήθεια από τον Μπαρρά για να πείσει τον Ναπολέων ότι δεν πρέπει να πάει. Τελικά, αναγκάστηκε να πάει στον Ναπολέοντα. Ο τελευταίος περίμενε μια έγκυο Ιωσηφίνα. Όταν έφτασε, του εξήγησε ότι είχε αποβάλλει. Ήταν συντετριμμένος που έχασε τον "γιο" του.
Εν πάση περιπτώσει, η εκστρατεία τελικά τελείωσε και ο Ναπολέοντας επέστρεψε στο Παρίσι. Η Ιωσηφίνα ήταν καλή (ή έστω προσπάθησε να είναι) ενώ ήταν ο άντρας της εκεί. Όταν εκείνος έφυγε για να πάει στην Αίγυπτο, συνέχισε τις συνήθειές της.

Όταν ο Ναπολέοντας πληροφορήθηκε για τις φήμες αυτές, εξοργίστηκε. Η Ιωσηφίνα έμαθε ότι ξέρει για τις εξωσυζυγικές της σχέσεις και αποφάσισε να πάει στο λιμάνι με την κόρη της, την Ορτανσία, να τον προϋπαντήσουν σε μια τελευταία προσπάθεια να τον πείσει ότι του είναι πιστή. Ωστόσο ο Ναπολέοντας γύρισε πριν απ' αυτήν στο Παρίσι από άλλο λιμάνι και κλείστηκε σ' ένα δωμάτιο. Μόνο μετά από παρακάλια της Ορτανσίας δέχθηκε να τη δει. Της είπε ότι είχε σκοτώσει την καρδιά του και δεν θα μπορούσε να αγαπήσει ποτέ ξανά.

Παρέμειναν παντρεμένοι, αλλά από εκείνη τη στιγμή σταμάτησε να της είναι πιστός. Παραδόξως, εκείνη ήταν. Οι ρόλοι είχαν αντιστραφεί. Ο Ναπολέοντας είχε συνέχεια ερωμένες. Παρ' όλα αυτά , είχε βαθιά αφοσίωση στα δύο παιδιά της Ιωσηφίνας και σεβόταν τις ικανότητές της ως οικοδέσποινα και την πειστικότητα της . Ήξερε ότι όσο ήταν παντρεμένος με τη Ιωσηφίνα, δεν μπορούσε να κάνει νόμιμο κληρονόμο, έτσι τελικά, όταν η Ορτανσία και ο αδελφός του Λουδοβίκος έκαναν γιο, ο Ναπολέοντας τον ονόμασε κληρονόμο του. Το 1809, ο Ναπολέοντας διέλυσε τον γάμο και παντρεύτηκε την 18χρονη Αρχιδούκισσα Μαρία Λουίζα της Αυστρίας, όταν ο ίδιος ήταν 40.

Μαρία Λουίζα και Ιωσηφίνα

Μετά τον γάμο του με τη Μαρία Λουίζα (το πορτραίτο της αριστερά) ο Ναπολέοντας εξακολούθησε να στέλνει γράμματα στην Ιωσηφίνα με την προσφώνηση "αγάπη μου". Η Ιωσηφίνα ήταν πρόθυμη να έχει εγκάρδιες σχέσεις με την Μαρία Λουίζα, όπως φαίνεται στο γράμμα της προς τη βασίλισσα όταν γέννησε τον γιο της:

"Ενώ ήσασταν μόνο η δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα, σκέφτηκα ότι πρέπει να σιωπήσω μπροστά στη Μεγαλειότητά σας. Αυτό, νομίζω, μπορεί να παραμεριστεί, τώρα που γίνατε η μητέρα του κληρονόμου της αυτοκρατορίας. Μπορεί να είχατε κάποια δυσκολία να πιστέψετε την ειλικρίνεια αυτής, την οποία ίσως θεωρήσατε αντίπαλο. Θα δώσετε πίστη σε μια Γαλλίδα, γιατί δώσατε έναν κληρονόμο στη Γαλλία. Η ευγένεια και η γλυκύτητα της διάθεσής σας έχουν κερδίσει την καρδιά του αυτοκράτορα και η γέννηση ενός γιου αξίζει τις ευλογίες όλης της Γαλλίας¨".

Ωστόσο, η Μαρία Λουίζα ήταν απρόθυμη και ζήλευε την προκάτοχό της. Ο Ναπολέοντας είχε προσπαθήσει να γνωρίσει τις δύο γυναίκες αλλά κάθε φορά που το πρότεινε στην Μαρία Λουίζα, εκείνη ξεσπούσε σε κλάματα. Ο Ναπολέοντας δυσκολεύτηκε να εκπληρώσει την επιθυμία της Ιωσηφίνας να δει τον γιο του. Τελικά, της τον πήγε, κρυφά από τη Μαρία Λουίζα, η γκουβερνάντα του παιδιού, Μαντάμ ντε Μοντεσκιέ. 

Το 1814, όταν ο Ναπολέοντας παραιτήθηκε, η Μαρία Λουίζα έφυγε για την Αυστρία, παίρνοντας μαζί της και τον γιο της. Η Ιωσηφίνα πέθανε εκείνο το έτος από διφθερίτιδα, σε ηλικία 50 ετών.

Πηγή

http://www.napoleon-series.org/research/napoleon/c_napjos.html

https://shannonselin.com/2016/01/what-did-napoleons-wives-think-of-each-other/