Αικατερίνη της Αραγονίας, η πρώτη σύζυγος του Ερρίκου Η΄. Ο σύζυγός της τη χώρισε μετά από 23 χρόνια γάμου επειδή δεν έκανε γιο και παντρεύτηκε την Άννα Μπολέυν. Η Αικατερίνη αρνήθηκε να αναγνωρίσει το διαζύγιο και πέθανε λίγα χρόνια μετά.

Η Αικατερίνη, γεννημένη Καταλίνα της Αραγονίας, ήταν το μικρότερο παιδί του Φερδινάνδου της Αραγονίας και της Ισαβέλλας της Καστίλης, που κυβέρνησαν την Ισπανία από κοινού ενώνοντας τη χώρα με το γάμο τους. Η Ισαβέλλα ήταν σε εκστρατεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της και πήρε τις κόρες της μαζί της. Μεγάλο μέρος της μεταγενέστερης παιδικής ηλικίας της Αικατερίνης δαπανήθηκε στο ανάκτορο της Αλάμπρα στην πρόσφατα κατακτημένη Γρανάδα.

 Ο γάμος της με τον Αρθούρο της Ουαλίας

(Ο Αρθούρος της Ουαλίας και η Αικατερίνη της Αραγονίας)

Όταν ήταν τριών, η Αικατερίνη αρραβωνιάστηκε τον Αρθούρο, τον Πρίγκιπα της Ουαλίας, ο οποίος ήταν έναν χρόνο νεότερος από αυτήν. Μεγάλωσε με την προσδοκία να είναι η σύζυγός του και η βασίλισσα της Αγγλίας. Όταν ήταν δεκαπέντε, ταξίδεψε στην Αγγλία για το γάμο, και ποτέ δεν είδε ξανά την Ισπανία.

Η Αγγλία ήταν μια πολύ ξένη χώρα για την Αικατερίνη, που δεν είχε καν διδαχθεί τα αγγλικά. Στην Ισπανία οι γυναίκες ζούσαν σε συγκριτική απομόνωση και η Αικατερίνη είχε πει στους γονείς της να αποφύγουν την επαφή με την οικογένεια του συζύγου της μέχρι την ημέρα του γάμου. Ο βασιλιάς Ερρίκος Ζ΄, εν τω μεταξύ, ήθελε να δει τη σύζυγο που είχε κανονίσει για τον κληρονόμο του και επέμενε να τη συναντήσει πριν από το γάμο, παρά τις διαμαρτυρίες της Αικατερίνης. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο ιδιωτικό της δωμάτιο, χωρίς σχεδόν καμία προειδοποίηση.

Η Αικατερίνη και ο Αρθούρος παντρεύτηκαν στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στις 14 Νοεμβρίου 1501. Η τελετή του κρεβατιού ακολούθησε το γάμο και, αν και αργότερα, η Αικατερίνη ισχυρίστηκε ότι ο γάμος δεν τελείωσε, τότε δεν υπήρχε κανένα στοιχείο ότι αυτό ήταν αλήθεια. Στην πραγματικότητα, ένας υπηρέτης του Αρθούρου αργότερα υποστήριξε ότι ο νεαρός πρίγκιπας του αναφώνησε ότι «ήμουν αυτή τη νύχτα στη μέση της Ισπανίας». Ο ίδιος ο Αρθούρος σχολίασε αργότερα ότι «είναι ωραίο να είσαι παντρεμένος».

Και οι δύο ήταν νεαροί, όμορφοι και υγιείς. Η Αικατερίνη και ο Αρθούρος μετακόμισαν στο κάστρο Ludlow στα σύνορα της Ουαλίας, όπου είχαν λίγα πράγματα να κάνουν, αλλά έθεταν ως στόχο να κάνουν έναν κληρονόμο. Δεν το κατάφεραν, γιατί ο Αρθούρος πέθανε μετά από μόλις πέντε μήνες  γάμου, αφήνοντας την Αικατερίνη χήρα στα δεκαέξι της, σε μια παράξενη χώρα. Ο πρίγκιπας Ερρίκος ήταν τώρα ο κληρονόμος του θρόνου. 

Η Αικατερίνη αναμενόταν να επιστρέψει στην Ισπανία, αλλά παρέμεινε στην Αγγλία. Η δόνα Ελβίρα, η γκουβερνάντα της, έγραψε στον Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα ότι η Αικατερίνη ήταν ακόμα παρθένα, λέγοντας ότι ο γάμος της δεν είχε τελειώσει. Καθώς δεν ήταν έγκυος, η «παραμονή» θα μπορούσε να θεωρηθεί ωφέλιμη για τις προοπτικές του γάμου της Αικατερίνης. Αρραβωνιάστηκε τον Πρίγκιπα Ερρίκο για μια δεύτερη ευκαιρία στο θρόνο, παρά μια πρόταση ότι θα μπορούσε να παντρευτεί τον πρόσφατα χήρο πεθερό της.

Ο γάμος της με τον Ερρίκο Η΄

Η μητέρα της έλαβε μια γραπτή άδεια από τον Πάπα που επέτρεπε στην Αικατερίνη να παντρευτεί τον Ερρίκο ανεξάρτητα από το αν ο πρώτος γάμος της είχε τελειώσει. Η Αικατερίνη περίμενε έπειτα στο Λονδίνο, χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες, για επτά χρόνια χωρίς να βλέπει γάμο, ενώ ο βασιλιάς Φερδινάνδος και ο Ερρίκος Ζ' διαπραγματεύονταν για το θέμα της προίκας. Ο θάνατος της μητέρας της το 1504 σήμαινε ότι δεν ήταν πλέον η κόρη μιας ενωμένης Ισπανίας και οι προοπτικές της επιδεινώθηκαν.

Όταν ο Ερρίκος Η΄ ανέβηκε στο θρόνο τον Απρίλιο του 1509, ήταν ένας ταλαντούχος νεαρός δεκαεξάχρονος πρίγκιπας αποφασισμένος να αποκαταστήσει τα λάθη του πατέρα του. Δήλωσε την πρόθεσή του να παντρευτεί σχεδόν αμέσως. Ο Ερρίκος και η Αικατερίνη παντρεύτηκαν ιδιωτικά στις 11 Ιουνίου και ο πρώτος γάμος της Αικατερίνης ακυρώθηκε. Εβδομάδες μετά τον γάμο στέφθηκαν βασιλιάς και βασίλισσα στο Αββαείο του Ουέστμιντσερ στη δεύτερη κοινή στέψη της Αγγλίας.

(Ο Ερρίκος Η΄ κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του)

Ο γάμος της Αικατερίνης και του Ερρίκου ήταν επιτυχής τα πρώτα χρόνια. Η Αικατερίνη ήταν αξιόπιστη σύμβουλος και εκπροσώπησε την Ισπανία ως την πρώτη γυναίκα πρέσβης της Ευρώπης. Ωστόσο, το ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά ήταν προφανές από την αρχή. Η πρώτη εγκυμοσύνη της Αικατερίνης τερμάτισε σε θνησιμότητα, αλλά ο σύζυγός της, λόγω ιατρικού λάθους, πίστευε πως ήταν έγκυος σε δίδυμα, άρα το ένα μωρό επιβίωσε. Περίμενε στην ουσία ένα μωρό που δεν υπήρχε, ενώ ο σύζυγός της είχε μια από τις πολλές του σχέσεις. Τελικά έπρεπε να επιστρέψει στο βασίλειο, χωρίς μωρό.

Η πίστη του Ερρίκου σε αυτήν είχε αρχίσει να μειώνεται, αλλά η εύνοιά του είχε πλήρως αποκατασταθεί όταν η επόμενη εγκυμοσύνη της είχε ως αποτέλεσμα τον πολυπόθητο γιο, τον Πρίγκιπα Ερρίκος. Ωστόσο, το μωρό πέθανε όταν ήταν λιγότερο από δύο μηνών. Η Αικατερίνη γέννησε συνολικά έξι παιδιά, τρία από αυτά αγόρια, αλλά μόνο η Μαρία Α΄ επιβίωσε από την παιδική ηλικία. Και οι δύο γονείς αγαπούσαν τη Μαρία.

Η Αικατερίνη ήταν αφοσιωμένη στην κόρη της και συμμετείχε στην εκπαίδευσή της. Ήταν η πηγή της αφοσίωσης της Μαρίας στον καθολικισμό. Χωρίς ανδρικό κληρονόμο, ο Ερρίκος άρχισε σχέση με την κυρία επί των τιμών της Αικατερίνης, Άννα Μπολέυν. Έτσι, η Αικατερίνη έχασε την εύνοιά της.

Ακύρωση του γάμου και θάνατος

Το 1527 ο Ερρίκος ζήτησε από τον Πάπα να ακυρώσει τον γάμο του με το σκεπτικό ότι ήταν καταραμένος από τον Θεό επειδή η Αικατερίνη ήταν η νύφη του. Η Αικατερίνη αρνήθηκε να δεχθεί την ακύρωση, υποστηρίζοντας ότι ο πρώτος γάμος της δεν είχε τελειώσει ποτέ και έτσι δεν μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στον δεύτερό της. Ο Πάπας αρνήθηκε την άδεια για την ακύρωση. Το 1529 ο Ερρίκος πραγματοποίησε δίκη για το γάμο.  Η Αικατερίνη ήταν πάντα δημοφιλής στο λαό και η ακύρωση του γάμου έπληξε σοβαρά τη δημοτικότητα του Ερρίκου.

Ο Ερρίκος παντρεύτηκε την Άννα Μπολέυν μυστικά το 1533 και έπειτα πέρασε την πράξη υπεροχής, κάνοντας τον εαυτό του επικεφαλής της Εκκλησίας της Αγγλίας. Αυτό πρέπει να ήταν εντελώς τρομακτικό για την Αικατερίνη, που ήταν πιστή καθολική σ' όλη της τη ζωή. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ ακύρωσε το δεύτερο γάμο της, και μετονομάστηκε σε πριγκίπισσα της Ουαλίας. Η κόρη της κηρύχθηκε νόθα και χαρακτηρίστηκε «Λαίδη Μαρία».

Η Άννα στέφθηκε βασίλισσα τον Ιούνιο του 1533, ενώ η πρώην βασίλισσα ζούσε ακόμα. Παρά το γεγονός ότι της απαγορεύτηκε να δει την Μαρία, που ήταν άρρωστη και πρακτικά φυλακισμένη μακριά από το βασίλειο σε μικρές κατοικίες, η Αικατερίνη αρνήθηκε να συμφωνήσει ότι ο γάμος της δεν ήταν έγκυρος. Πέθανε στις 7 Ιανουαρίου 1536 στο Kimbolton Castle μετά από μακρά ασθένεια, πιθανότατα από κακοήθη όγκο. Η τελευταία επιστολή της προς τον Ερρίκο υπογράφηκε ως «Βασίλισσα Αικατερίνη». Ήταν η σύζυγος του Ερρίκου για 23 χρόνια, περισσότερο από τις επόμενες πέντε συζύγους του μαζί.

Πηγές

http://www.philippagregory.com/family-tree/katherine-of-aragon

Δείτε επίσης

Για τη γιαγιά της, Ισαβέλλα της Πορτογαλίας, δείτε εδώ: http://istorialogotexnia.blogspot.gr/2017/09/blog-post_24.html

Για την αδερφή της, Ιωάννα της Καστίλης (ή Ιωάννα η "Τρελή") δείτε εδώ: https://istorialogotexnia.blogspot.gr/2017/09/blog-post_17.html

Για την πεθερά της, Ελισάβετ της Υόρκης, δείτε εδώ: http://istorialogotexnia.blogspot.gr/2017/09/blog-post_5.html

Για την Άννα Μπολέυν, δεύτερη σύζυγο του Ερρίκου Η΄, δείτε εδώ: http://istorialogotexnia.blogspot.gr/2017/08/blog-post_84.html

Για την Κάθριν Χάουαρντ, πέμπτη σύζυγο του Ερρίκου Η΄, δείτε εδώ: http://istorialogotexnia.blogspot.gr/2017/09/blog-post_8.html