Ποιες ήταν οι Ρουσάλκι, οι νεράιδες του νερού που, σύμφωνα με τον μύθο, ενοχλούσαν τους ανθρώπους. Τα πνεύματα του νερού της σλαβικής μυθολογίας.

Στη σλαβική μυθολογία, μια Ρουσάλκα (πληθ. οι ρουσάλκι) είναι κάτι παρόμοιο με τις κελτικές γοργόνες ή τις ελληνικές σειρήνες. Εν ολίγοις, οι ρουσάλκι ήταν πανέμορφες γυναίκες που κατοικούσαν στις λίμνες και τους άρεσαν οι ελκυστικοί άντρες. Οι νύμφες αυτές δεν παρέμβαιναν πολύ στην ανθρώπινη ζωή και έβγαιναν από την λίμνη τη νύχτα για να χορέψουν στο φεγγαρόφωτο. Ωστόσο, από τον 19ο αιώνα, οι ρουσάλκι θεωρήθηκαν γυναίκες που ως κύριο στόχο είχαν να ενοχλούν τους ανθρώπους.

Προέλευση των ρουσάλκι

Ο μύθος της γοργόνας Ρουσάλκα έχει πολλές προελεύσεις. Συνήθως, αφορούσαν γυναίκες που πέθαναν από βίαιο θάνατο. Μερικές φορές πρόκειται για δολοφονία, άλλοτε για αυτοκτονία, αλλά συνήθως επρόκειτο για θάνατο από πνιγμό. Συχνά οι ρουσάλκι περιστρέφονταν γύρω από γυναίκες που προδόθηκαν από τον σύζυγο ή τον εραστή τους. Άλλες λέγεται ότι πήδηξαν σε μια λίμνη ή σ' ένα ποτάμι επειδή είχαν μείνει έγκυες εκτός γάμου. Άλλες ιστορίες προέλευσης λένε ότι κάθε γυναίκα που πεθαίνει κι είναι παρθένα γίνεται Ρουσάλκα, είτε ο θάνατος ήταν βίαιος είτε όχι. Ακόμα λένε πως τα μωρά που πέθαναν πριν βαπτιστούν αναγεννιούνται ως πνεύματα του νερού. Αυτή η εκδοχή συνδέεται με την πεποίθηση ότι όσα μωρά γεννιούνταν εκτός γάμου πνίγονταν από τις μητέρες τους. Τέλος, οι ρουσάλκι θεωρείτο οποιαδήποτε ακάθαρτη ψυχή που πέθανε πηδώντας στο ποτάμι. 

Πολλές ρουσάλκι λέγεται ότι έχουν πεπερασμένες ζωές. Αυτές οι ψυχές μένουν στο νερό μέχρι να ολοκληρωθεί ο χρόνος που τους έχει δοθεί στη Γη (αυτό συνδέεται συνήθως με τις ιστορίες περί αυτοκτονίας ή δολοφονίας). Άλλες λέγεται ότι παρέμεναν εκεί μέχρι να εκδικηθούν για τον θάνατό τους (αυτή η εκδοχή συνδέεται με τις δολοφονίες ή τις προδοσίες των εραστών τους). 

Οι ρουσάλκι πιστεύεται ότι κατοικούν σε λίμνες, ποτάμια, έλη, βάλτους κλπ. Συχνά περιγράφονται ως λεπτές με μεγάλα στήθη. Θεωρούνται ωχρές κι έχουν είτε ξανθά είτε καστανόξανθα είτε πράσινα μαλλιά. Τα μάτια τους λέγεται ότι δεν έχουν κόρες, κι αν η Ρουσάλκα είναι κακιά, έχει πράσινα μάτια. Φορούσαν ελαφρά, αραχνοΰφαντα φορέματα. Τα κίνητρα μιας Ρουσάλκα ποικίλουν ανάλογα με το πού ζει, ένα γεγονός που μπορεί να έχει τις ρίζες του σε αρχαίους, ειδωλολατρικούς μύθους. Στα μέρη που τα φυτά είναι άφθονα κι οι καλλιέργειες πάνε καλά, όπως στην Ουκρανία ή σε μέρη γύρω από τον ποταμό Δούναβη, οι Ρουσάλκι θεωρούνται γοητευτικές και παιχνιδιάρικες. Ωστόσο, σε σκληρότερα κλίματα, οι Ρουσάλκι θεωρούνται άγριες και κακές. Αυτά τα κακά πνεύματα λέγεται ότι βγαίνουν έξω τη νύχτα και στήνουν ενέδρα στους ανθρώπους, κυρίως τους άντρες, για να τους σύρουν ζωντανούς μέσα στο νερό. 

Η "εβδομάδα των Ρουσάλκι"

Σε αντίθεση με τις γοργόνες, οι Ρουσάλκι θεωρείται ότι έχουν πόδια και μπορούν να περπατήσουν πάνω στη Γη. Απολαμβάνουν τον χορό και το σκαρφάλωμα στα δέντρα. Κάθε χρόνο στις αρχές του καλοκαιριού, γύρω στην πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου, οι σλαβικοί πολιτισμοί γιορτάζουν την "εβδομάδα των Ρουσάλκι". Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι άνθρωποι απαγορεύεται να κολυμπήσουν σε οποιαδήποτε μορφή νερού, γιατί θεωρείται ότι προκαλεί βέβαιο θάνατο. Οι ρουσάλκι υποτίθεται ότι αυτήν την εποχή βγαίνουν έξω για να παίξουν και να χορέψουν στο φεγγαρόφωτο. Όποιος βρεθεί σε μια από εκείνες τις σκηνές, αναγκάζεται να χορέψει μαζί τους μέχρι θανάτου. Στο τέλος της εβδομάδας, όσα χωριά ήταν κοντά σε ύδατα έκαναν διάφορες τελετές σαν κηδείες έξω από το νερό προκειμένου να κατευνάσουν τις ρουσάλκι και να τις στείλουν πίσω στο νερό. Αυτές οι παραδόσεις διατηρήθηκαν και κατά τη δεκαετία του 1930, μέχρι να καταστραφούν από τις σοβιετικές δυνάμεις.

Πηγή

http://www.ancient-origins.net/myths-legends/rusalka-mythical-slavic-mermaid-006738

Υ.Γ Στο άρθρο δεν έχουν συμπεριληφθεί δικές μου απόψεις σχετικά με τον μύθο των Ρουσάλκι, αλλά σλαβικές παραδόσεις των περιοχών αυτών.