Σαπφώ, η διασημότερη ποιήτρια της αρχαιότητας. Την αποκαλούσαν "δέκατη μούσα" και τα ποιήματά της σώζονται αποσπασματικώς.

Η Σαπφώ της Λέσβου (περίπου 620-570) ήταν λυρική ποιήτρια. Ήταν πολύ δημοφιλής στην αρχαία Ελλάδα και το έργο τις επαινέθηκε από τον Σόλωνα και τον Πλάτωνα, καθώς κι από άλλες σημαντικές προσωπικότητες. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την ζωή της και από το έργο της σώζονται μόνο αποσπάσματα. Καθώς τα ποίηματά της γράφονταν στην αιολική διάλεκτο, ήταν δύσκολο να μεταφραστούν από τους συγγραφείς που διέσωσαν τα Ομηρικά έπη, και γι' αυτόν το λόγο πολλά δεν καταγράφηκαν.

Ζωή

Η Σαπφώ γεννήθηκε στη Λέσβο, σε μια αριστοκρατική οικογένεια. Αν και μερικοί μελετητές ισχυρίζονται ότι ο πλούτος της οικογένειάς της τής επέτρεψε να ζήσει μια ζωή που επέλεξε η ίδια, δεν

μπορεί να υποστηριχθεί. Οι περισσότερες γυναίκες από πλούσιες οικογένειες παντρεύονταν σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις των πόλεών τους και ο πλούτος της Σαπφούς δεν θα άλλαζαν τις προσδοκίες τις οικογένειάς της και της κοινωνίας. 

Σύμφωνα με την ιστορικό Wendy Stalkin: "Λαμβάνοντας υπόψη τους αυστηρούς περιορισμούς στην ζωή των γυναικών, την ανικανότητά τους να τριγυρνούν ελεύθερα στην κοινωνία και να διευθύνουν επιχειρήσεις, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η μόνη σημαντική ποιήτρια της κλασικής εποχής που γνωρίζουμε είναι η Σαπφώ. O Πλάτωνας τη χαρακτήρισε "δέκατη Μούσα". Κυρίως, δεν καταγόταν από την Αθήνα ή τη Σπάρτη, αλλά από τη Λέσβο, όπου είχαν σε μεγάλη υπόληψη τις γυναίκες". 

Λέγεται ότι έφτιαξε ένα σχολείο για κορίτσια στη Λέσβο, αλλά φέρεται να είναι απλώς ένας μύθος. Τα μόνα πράγματα που είναι εξακριβωμένα για την ζωή της είναι ότι έπαιζε λύρα από μικρή ηλικία, παντρεύτηκε κάποιον που πέθανε, ίσως είχε μια κόρη που ονομαζόταν Κλεΐς, όπως η μητέρα της, είχε τρεις αδερφούς (τον Ευρύγιο, τον Χάραξο και τον Λάριχο), καταγόταν από μια πλούσια οικογένεια, εξορίστηκε δύο φορές στη Σικελία εξαιτίας των πολιτικών της απόψεων και ήταν αρκετά δημοφιλής ώστε να ανεγερθούν αγάλματα προς τιμήν της. 

Η Σαπφώ περιγράφεται στα αρχαία κείμενα ως μικρόσωμη και μελαχρινή. Ένα ρομαντικό ενδιαφέρον για τις γυναίκες είναι φανερό στα ποιήματά της, αλλά σύμφωνα με τους περισσότερους μελετητές, τα ποιήματά της δεν πρέπει να λαμβάνονται ως βιογραφικά. Μπορεί το βάθος της αίσθησης να δείχνει ότι η Σαπφώ ήταν ομοφυλόφιλη, αλλά να μην ήταν στην πραγματικότητα. 

Τα ποιήματα της Σαπφούς έχουν ως κύρια θέματα την αγάπη, την επιθυμία και την απώλεια και τα τραγουδούσαν με συνοδεία λύρας. 

Θάνατος 

Η αιτία του θανάτου της Σαπφούς δεν είναι γνωστή. Σύμφωνα με τον Αθηναίο θεατρικό συγγραφέα Μένανδρο, η Σαπφώ αυτοκτόνησε πηδώντας από τα βράχια της Λευκάδας καθώς ερωτεύτηκε έναν όμορφο νεαρό, τον Φάωνα, χωρίς ανταπόκριση. Αυτό φαίνεται εξαιρετικά απίθανο κι έχει απορριφθεί από τους σημερινούς ιστορικούς. Ένας άλλος θρύλος αναφέρει ότι και η Αρτεμισία Α΄ της Καρίας, μια άλλη ισχυρή γυναίκα, αυτοκτόνησε στο ίδιο σημείο για τον ίδιο λόγο. Η Σαπφώ φέρεται να έζησε μέχρι τα γεράματα και να πέθανε από φυσικά αίτια, αλλά αυτό, όπως και πολλά πράγματα στην ζωή της, δεν είναι βέβαιο. 

                    (Η αυτοκτονία της Σαπφούς)

Η Σαπφώ ήταν μια ταλαντούχα ποιήτρια και η δουλειά της την έκανε διάσημη. Τα ποίηματά της συνέχισαν να τραγουδιούνται πολύ καιρό μετά τον θάνατό της. Αναφερόταν στα ποιήματά της ως "αθάνατες κόρες" της και συνεχίζουν να διαβάζονται 2.000 χρόνια μετά τη δημιουργία τους. 

Πηγή

 https://www.ancient.eu/Sappho_of_Lesbos/

Σύνδεσμοι

Τα ποιήματα της Σαπφούς ΕΔΩ