Ρόζα Παρκς. Η Αφροαμερικανή που αρνήθηκε να σηκωθεί για να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό. Έγινε σύμβολο κατά της φυλετικής διάκρισης και ήταν συνεργάτιδα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Η Ρόζα Λουίζ Παρκς είναι σύμβολο κατά των φυλετικών διακρίσεων. Γεννημένη στις 4 Φεβρουαρίου του 1913, ήταν γνωστή ακτιβίστρια. 

Πρώτα χρόνια και γάμος

Ήταν κόρη του Τζέιμς και της Λίονα Μακ Κάλλεϋ. Όταν ήταν 2 χρονών, μετά τη γέννηση του αδερφού της Σιλβέστερ, οι γονείς της χώρισαν.

Η μητέρα της Ρόζας ήταν δασκάλα και όταν η Ρόζα ήταν 11 ετών, η οικογένεια μετακόμισε στο Μοντγκόμερι. Το σχολείο της είχε καεί δυο φορές από ρατσιστές.

Όταν ήταν 16 ετών, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο, διότι έπρεπε να φροντίσει την ετοιμοθάνατη γιαγιά της και, αργότερα, την χρόνια άρρωστη μητέρα της. Το 1932, όταν ήταν 19 ετών, παντρεύτηκε τον Ρέιμοντ Παρκς. Ο Ρέιμοντ ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερός της, εργαζόταν ως κουρέας κι ήταν μέλος της Εθνικής Ένωσης για την Εξέλιξη των Έγχρωμων. Υποστήριξε την προσπάθειά της να πάρει απολυτήριο γυμνασίου, κάτι που πραγματοποιήθηκε το επόμενο έτος. Αργότερα η Ρόζα εργάστηκε ως ράφτρα.

Ο Ρέιμοντ και η Ρόζα έγιναν σεβαστά μέλη της Αφροαμερικανικής κοινότητας του Μοντγκόμερι. Οι νόμοι ήταν πολύ περιοριστικοί για τους έγχρωμους; πήγαιναν σε κατώτερα σχολεία, έπιναν νερό μόνο από συγκεκριμένες βρύσες και μπορούσαν να δανείζονται βιβλία μόνο από τη "μαύρη βιβλιοθήκη", μεταξύ άλλων περιορισμών.

Η σύλληψη 

Στις 1 Δεκεμβρίου του 1955, μετά από μια κουραστική μέρα εργασίας, η 42χρονη Ρόζα επιβιβάστηκε σ' ένα λεωφορείο για να γυρίσει στο σπίτι της. Κάθισε στην πρώτη σειρά των "θέσεων για τους  νέγρους". Ο νόμος έλεγε πως οι μπροστινές θέσεις ήταν για τους λευκούς και οι πίσω για τους νέγρους, ωστόσο, αν όλες οι θέσεις των λευκών ήταν γεμάτες, σήκωναν κάποιον από τους έγχρωμους. 

Εκείνη τη μέρα, κάποιοι από τους λευκούς επιβάτες ήταν όρθιοι και ο οδηγός αποφάσισε να σηκώσει τέσσερις επιβάτες από τις μπροστινές θέσεις, ανάμεσα σ' αυτούς και η Ρόζα. Οι υπόλοιποι υπάκουσαν, εκείνη όμως αρνήθηκε. 

Στην ερώτηση του οδηγού γιατί δεν σηκώνεται, η Ρόζα απάντησε: "Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε". Τελικά, ο οδηγός κάλεσε την αστυνομία και η Ρόζα συνελήφθη.

Αργότερα, η Παρκς δήλωσε: "Ο κόσμος λέει ότι δεν έδωσα τη θέση μου γιατί ήμουν κουρασμένη, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν κουρασμένη σωματικά, αλλά είχα κουραστεί να υποχωρώ". 

Το μποϊκοτάρισμα

Τη μέρα της δίκης της Παρκς, Αφροαμερικανοί μποϊκόταραν τα λεωφορεία και φυλλάδια γύρισαν από σπίτι σε σπίτι μέσω έγρωμων μαθητών. Στις 5 Δεκεμβρίου, η Ρόζα κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση των νόμων διαχωρισμού και πλήρωσε πρόστιμο συνολικά 14 $. 

Το μποϊκοτάζ προκάλεσε θυμό σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού των λευκών, και τα σπίτια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Έντγκαρ Ντάνιελ Νίξον (που ήταν υποστηρικτές και συνεργάτες της Παρκς) βομβαρδίστηκαν. Η βία όμως δεν αποθάρρυνε τους Αφροαμερικανούς και το δράμα του Μοντγκόμερι τράβηξε την προσοχή του τύπου. Το 1956, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο φυλετικός διαχωρισμός ήταν αντισυνταγματικός. Η Παρκς (που είχε χάσει τη δουλειά της και παρενοχλήθηκε όλο τον χρόνο) έγινε γνωστή ως "η μητέρα του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων".

Μετέπειτα ζωή

Καθώς η Ρόζα και ο σύζυγός της αντιμετώπισαν την απόλυσή τους και απειλές εναντίον της ζωής τους, μετακόμισαν, μαζί με την μητέρα της Ρόζας, στο Ντιτρόιτ. Εκεί δούλευε και ο Σιλβέστερ, ο αδερφός της Ρόζας. Η μητέρα, ο αδερφός και ο σύζυγός της πέθαναν από κακοήθη όγκο μεταξύ των χρόνων 1977 και 1979. 

Η Παρκς πέθανε ήσυχα στις 24 Οκτωβρίου του 2005. Είχε διαγνωστεί με άνοια, από την οποία υπέφερε τουλάχιστον από το 2002. Η κηδεία της παρακολουθήθηκε από 50.000 ανθρώπους κι η εκκλησία που θάφτηκε ονομάστηκε "Rosa L. Parks Freedom Chapel". 

Πηγές

http://www.history.com/topics/black-history/rosa-parks

https://www.biography.com/people/rosa-parks-9433715

https://www.famousbirthdays.com/people/rosa-parks.html