Το αγόρι από την Ινδία που χωρίστηκε κατά λάθος από τη βιολογική του μητέρα και υιοθετήθηκε από ζευγάρι στην Αυστραλία. Επανενώθηκε με την οικογένειά του 25 χρόνια μετά και η ιστορία του ενέπνευσε την ταινία "Lion".

Ο Σαρού Μπρίρλεϊ είναι ένας Αυστραλός επιχειρηματίας και συγγραφέας με καταγωγή από την Ινδία. 
Όταν ήταν πέντε ετών, χάθηκε στους δρόμους της Καλκούτα και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από ζευγάρι από την Αυστραλία. 25 χρόνια αργότερα, επανενώθηκε με τη βιολογική του μητέρα. Η αυτοβιογραφία του, "A long Way Home", εκδόθηκε το 2013 στην Αυστραλία και κυκλοφόρησε διεθνώς το 2014. Η ταινία "Lion", βασισμένη στο προαναφερόμενο βιβλίο, κυκλοφόρησε το 2016, με τον Ντεβ Πάτελ ως Σαρού και την Νικόλ Κίντμαν ως τη Σου Μπρίρλεϊ, θετή του μητέρα. 

Πρώτα χρόνια

Ο Σαρού Μπρίρλεϊ γεννήθηκε ως Σερού Μούνσι Χαν το 1981, στο Ganesh Talai, ένα προάστιο της Κάντγουα στη Μαντία Πραντές. Όταν ήταν μικρός, ο πατέρας του εγκατέλειψε τη μητέρα του, βυθίζοντας την οικογένεια στη φτώχεια. Η μητέρα του εργάστηκε στις οικοδομές, αλλά συχνά δεν έβγαζε αρκετά χρήματα για να ταΐσει όλα τα παιδιά της και δεν είχε τη δυνατότητα να τα στείλει στο  σχολείο. 
Στην ηλικία των πέντε ετών, ο Σαρού και οι μεγαλύτεροι αδερφοί του, Καλλού και Γκουντού, άρχισαν να ζητιανεύουν στο σιδηροδρομικό σταθμό για φαγητό και χρήματα. Ο Γκουντού δούλευε κάποιες φορές πλένοντας τα πατώματα των βαγονιών του τρένου.  
Ένα βράδυ, ο Γκουντού δήλωσε ότι θα πάει να δουλέψει στη Μπουρχανπούρ, 70 χιλιόμετρα νότια από την πόλη τους. Ο Σαρού επέμεινε να έρθει μαζί του και ο Γκουντού συμφώνησε απρόθυμα. Μέχρι το τρένο να φτάσει στην Μπουρχανπούρ, ο Σαρού σωριάστηκε σε μια θέση στην αποβάθρα. Ο Γκουντού του υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει και απομακρύνθηκε. Ωστόσο δεν επέστρεψε και ο Σαρού επιβιβάστηκε σ' ένα σταματημένο τρένο. Ελπίζοντας ότι ο αδερφός του θα έρθει, αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε, βρισκόταν 1.500 χιλιόμετρα μακριά από τη γενέτειρά του, στο Μπαγκλαντές. Ο Γκουντού χτυπήθηκε θανάσιμα την ίδια νύχτα από κινούμενο τρένο.
Ο Σαρού προσπάθησε να επιστρέψει στο σπίτι του μάταια, ανίκανος να μιλήσει την Βεγγαλική γλώσσα. Επέζησε τρώγοντας από τα σκουπίδια και κοιμόταν κάτω από καθίσματα του σταθμού. Τελικά έφυγε από τον σταθμό όταν τον βρήκε ένας εργάτης, που του έδωσε φαγητό και τον φιλοξένησε. Ο Σαρού ωστόσο διαισθάνθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν ο εργάτης τον παρουσίασε σ' έναν φίλο του, έτσι έφυγε. Οι δύο άντρες τον κυνήγησαν, αλλά εκείνος κατάφερε να δραπετεύσει.

 (Ο Σαρού στο ορφανοτροφείο. Είναι το αγόρι με την κόκκινη μπλούζα)
Λίγο αργότερα, ο Σαρού συνάντησε έναν έφηβο που τον οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα και ανέφερε ότι ίσως είναι ένα χαμένο παιδί. Ο Σαρού οδηγήθηκε σ' ένα ίδρυμα για εγκαταλελειμμένα παιδιά. Το προσωπικό εκεί προσπάθησε να εντοπίσει την οικογένειά του, όμως ο Σαρού δεν γνώριζε αρκετά για να εντωπισθεί η πατρίδα του. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τους Αυστραλούς Τζον και Σου Μπρίρλεϊ. 

Εν τω μεταξύ, η βιολογική του μητέρα, Φατίμα Μούνσι, προσπάθησε να βρει τους δύο γιους της. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η αστυνομία την πληροφόρησε ότι βρέθηκε το σώμα του Γκουντού. Έτσι, η Φατίμα προσπάθησε να βρει τον Σαρού ψάχνοντας ανεπιτυχώς σε διάφορους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Επισκεπτόταν ένα τζαμί μια φορά την εβδομάδα για να προσευχηθεί για την επιστροφή του. 

Επανένωση με την οικογένειά του

Ο Σαρού μεγάλωσε στο Χόμπαρτ με μια Αυστραλιανή οικογένεια, η οποία είχε υιοθετήσει ένα ακόμα αγόρι από την Ινδία, τον Μαντός. Ο Σαρού έμαθε αγγλικά και γρήγορα ξέχασε τα Χίντι. Το όνομα "Σαρού" είναι επίσης μια λανθασμένη προφορά του αρχικού του ονόματους, Σερού. Ανέφερε επίσης το όνομα της περιοχής του, Ganesh Talai, με την προφορά Ganeshtalay. 

Σπούδασε επιχειρηματολογία στην Αυστραλιανή Διεθνή Σχολή στην Καμπέρα. Πέρασε πολλούς μήνες προσπαθώντας να βρει τη βιολογική του οικογένεια, χρησιμοποιώντας εικόνες από το Google Earth.  

Ο Σαρού βασίστηκε στις αόριστες αναμνήσεις που είχε από τον σταθμό. Ένα βράδυ του 2011, έφτασε στον σταθμό του Μπουχανπούρ που του θύμιζε έντονα την ανάμνηση από την παιδική του ηλικία. Στη συνέχεια ανακάλυψε την Κάντγουα, που βρισκόταν νότια του Μπουχανπούρ. Αν και το όνομα της πόλης δεν του θύμιζε κάτι, οι δρόμοι τού φαινόντουσαν γνώριμοι. 

(Από αριστερά προς τα δεξιά: ο Καλλού, ο Σαρού, η μητέρα του και η Σεκίλα)

Το 2012, ο Σαρού, ρωτώντας πληροφορίες και δείχνοντας τη φωτογραφία του, ήταν σε θέση να συναντήσει τη μητέρα του, όπως και την αδερφή του Σεκίλα και τον αδερφό του, Καλλού. Με τον Γκουντού και τον Σαρού να λείπουν, η μητέρα τους κατάφερε να στείλει τα άλλα δύο παιδιά της στο σχολείο.

Ο Σαρού συνεχίζει να ζει στο Χόμπαρτ. Επικοινωνεί τακτικά με την βιολογική του οικογένεια και αγόρασε στη μητέρα του ένα σπίτι, ώστε να μην είναι ανάγκη να εργάζεται. Έχει επισκεφθεί την οικογένειά του τουλάχιστον δώδεκα φορές.

Πηγές

https://en.wikipedia.org/wiki/Saroo_Brierley

https://www.theguardian.com/film/2017/feb/24/saroo-brierley-lion-oscars-interview